NUMARALI
HADİS-İ ŞERİF:
حَدَّثَنَا
أَحْمَدُ
بْنُ
مُحَمَّدِ
بْنِ ثَابِتٍ
الْمَرْوَزِيُّ
حَدَّثَنِي
عَلِيُّ بْنُ
حُسَيْنِ
بْنِ وَاقِدٍ
عَنْ أَبِيهِ
عَنْ يَزِيدَ
النَّحْوِيِّ
عَنْ
عِكْرِمَةَ
عَنْ ابْنِ عَبَّاسٍ
قَالَ لَا
يَحِلُّ
لَكُمْ أَنْ
تَرِثُوا
النِّسَاءَ
كَرْهًا
وَلَا
تَعْضُلُوهُنَّ
لِتَذْهَبُوا
بِبَعْضِ مَا
آتَيْتُمُوهُنَّ
إِلَّا أَنْ
يَأْتِينَ
بِفَاحِشَةٍ
مُبَيِّنَةٍ
وَذَلِكَ
أَنَّ
الرَّجُلَ
كَانَ يَرِثُ
امْرَأَةَ
ذِي
قَرَابَتِهِ
فَيَعْضُلُهَا
حَتَّى
تَمُوتَ أَوْ
تَرُدَّ
إِلَيْهِ صَدَاقَهَا
فَأَحْكَمَ
اللَّهُ عَنْ
ذَلِكَ وَنَهَى
عَنْ ذَلِكَ
حَدَّثَنَا
أَحْمَدُ
بْنُ
شَبُّوَيْهِ
الْمَرْوَزِيُّ
İbn Abbas (r.a.) dan;
demiştir ki:
"Ey inananlar,
kadınları miras yoluyla zorla almanız size helal değildir. Onlara
verdiklerinizin bir kısmını (onlardan) alıp götürmek için onlan sıkıştırmayın.
Şayet açık bir edebsizlik yaparlarsa başka"[Nisâ 19] (anlamına gelen) bu
(âyet-i kerimenin iniş sebebi şudur:
Câhiliyye çağında) bir
adam yakını olan bir kadına (kocası ölünce) vâris olurdu. Ölünceye kadar ya da
(ölen kocasından almış olduğu mehri) kendisine verinceye kadar onu evlenmekten
alıkoyardı. Allah teâla bunu yasak kıldı ve (halkı) bundan nehyetti."
İzah:
Buhârî,
Tefsîru'l-Kur'ân, sûretun-Nisâ
Câhiliyye çağında ve
islâmın ilk yıllarında, ölen bir kimsenin karısına, ölenin yakınları tarafından
nasıl varis olunduğu önceki hadiste açıklanmış bulunmaktadır.